top of page

Νευροκυβερνητική και Υπόθεση του Εξελικτικού Μονιτονίου (Evogleton)

Updated: Feb 6





''Μπορείτε να αποφύγετε τη Γνώση; Όχι, δεν μπορείτε! Μπορείτε να αποφύγετε την Τεχνολογία; Όχι, δεν μπορείτε! Τα πράγματα θα πάνε μπροστά πέραν της ηθικής, πέραν των προσωπικών σας πεποιθήσεων, πέραν από τα πάντα''.

Dr. Jose Manuel Rodriguez Delgado, Νευροεπιστήμονας και Πρωτοπόρος της Νευροκυβερνητικής. Εισηγητής των Εμφυτευμάτων Εγκεφαλικής Διέγερσης.



Η Νευροκυβερνητική (Neurocybernetics) αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους τομείς Έρευνας και Ανάπτυξης των Τεχνολογιών που προάγουν το Διανθρωπισμό. Η Νευροκυβερνητική είναι καταρχήν ένας Διεπιστημονικός Τομέας μελέτης κι έρευνας αλλά μπορεί να ενταχθεί θεμελιωδώς στις Εφαρμοσμένες Φυσικές Επιστήμες. Το περιεχόμενο της Νευροκυβερνητικής άπτεται της μελέτης των νευρωνικών συστημάτων ως προς τη διεπαφή κι επικοινωνία τους με συστήματα αυτόματου ελέγχου σε μια αμοιβαία κι ολοκληρωμένη σχέση έμβιων συστημάτων και μηχανών (υπολογιστικές, αυτόματες, ηλεκτρομηχανολογικές ρομποτικές διατάξεις). Οι υποκείμενες υποστηρικτικές Μαθηματικές και Υπολογιστικές Θεωρίες που αποτελούν την εισαγωγή στη Νευροκυβερνητική είναι η Θεωρία του Ελέγχου (Control Theory), τα Σύνθετα Δυναμικά Συστήματα και η Θεωρία των Νευρωνικών Δικτύων: Μέση Θεωρία Νευρωνικού Πεδίου (Neural Mean Field Theory) και η Νευροδυναμική (Neurodynamics), δηλαδή Θεωρία Νευρωνικών Ταλαντώσεων (Neural Oscillations) στα Πολύπλοκα Δυναμικά Νευρωνικά Συστηματα. Τη Νευροδυναμική θα την αναλύσω εκτενέστερα σε πιο κάτω ενότητα.


Μια απλούστερη παραδειγματική εφαρμογή της Νευροκυβερνητικής στην καθημερινή ζωή είναι ο πολύπλοκος έλεγχος των ρομποτικών βραχιόνων στις βιομηχανίες οχημάτων και η μίμηση βαδίσματος σε βιομορφικά ρομπότ όπως αυτά της Boston Dynamics. Ακόμα, στην καθημερινή Ιατρική Κλινική Εφαρμογή, έχουμε τον έλεγχο βραχιόνων ασθενών με διάφορες μορφές παράλυσης, την κατά βούληση κίνηση αναπηρικών αμαξιδίων μέσω ηλεκτροδίων εμφυτευμένων στον εγκεφαλικό φλοιό παράλυτων ασθενών μέσω μικροσυστοιχειών (microchips) καθώς και ο έλεγχος μέσω ηλεκτροδίων στο εγκέφαλο και στα περιφερικά νεύρα συσκευών όπως υπολογιστές, οικιακά ρομπότ και συστήματα ''Έξυπνου Σπιτιού'' (Smart Home), δηλαδή έλεγχος οικιακών συσκευών που επιδέχονται ψηφιακό έλεγχο μέσω ηλεκτροδίων και microchipsπου είναι εμφυτευμένα στον εγκέφαλο και στα περιφερικά νεύρα του χρήστη των συσκευών αυτών. Για το νευροκυβερνητικό έλεγχο ενός Έξυπνου Σπιτιού, κρίσιμη και καταλυτική καινοτομία θα αποτελέσει η εγκαθίδρυση του Ευρυζωνικού Δικτύου 5Gσε όλες τις ψηφιακές επικοινωνιακές και μηχανικές υποδομές, παγκοσμίως. Στην ουσία, τόσο οι ''σμηναρχίες'' (δηλαδή συντονισμένων λειτουργικά ομάδων αεροχημάτων με σκοπό ένα συγκεκριμένο και καταμερισμένο έργο) των Μη-Επανδρωμένων Αεροχημάτων (UAV's-Drones) όσο και ο έλεγχος αυτών των ''σμηναρχιών'' μέσω δικτύου 5G, θα δομήσουν την πλατφόρμα για την ανάπτυξη της Νευροκυβερνητικής σε παγκόσμια, μαζική κι ευρεία κλίμακα στον πλανήτη Γη.



Μερικά από τα ρομπότ της Boston Dynamics




Η Νευροκυβερνητική, ως Ειδικότητα Πλαισίου (Context Specialty), αποτελεί έναν από τους κύριους τομείς της Βιολογικής Κυβερνητικής ή Βιοκυβερνητικής. Η Βιολογική Κυβερνητική είναι κλάδος της Κυβερνητικής και ορίζεται ως η Πλαισιακή Επιστήμη του Ελέγχου, της Επικοινωνίας και της Ρύθμισης των Βιολογικών Συστημάτων και των παραγόντων που προσδιορίζουν την Οργανωτική Πολυπλοκότητά τους. Η Βιολογική Κυβερνητική συνίσταται από την επέκταση της Θεωρίας του Ελέγχου στα έμβια συστήματα, από την Επιστήμη της Πολυπλοκότητας (Complexity Science) που είναι Διεπιστημονικό Πεδίο (στην ουσία είναι μια καταμερισμένη επέκταση της Κυβερνητικής), από τη Θεωρία του Βιοϋπολογισμού (δείτε τα άρθρα μου για το Διαϋπολογιστικό Πρόβλημα και την Τεχνητή Νοημοσύνη στην ιστοσελίδα) και φυσικά, από πλευράς πρακτικών εφαρμογών της, προσδιορίζεται από τις τρέχουσες και τις μελλοντικές Αναδυόμενες Τεχνολογίες ελέγχου πολύπλοκων έμβιων συστημάτων: μορίων, κυττάρων, ιστών, οργάνων, ολόκληρων οργανισμών και οικοσυστημάτων. Ακόμα, η Βιολογική Κυβερνητική, επεκτείνεται σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, διότι τα πάντα στη φύση, στη νόηση και στην τεχνολογία έχουν να κάνουν με Συστήματα και Πολυπλοκότητα.


Για να βρείτε τα άρθρα μου περί του Διαϋπολογιστικού Προβλήματος στην Τεχνητή Νοημοσύνης, πατήστε εδώ: https://evolutiongr.wixsite.com/society?fbclid=IwAR3oI6UK6e4lA3HDS6Rvk89rnQsBYN0or9KNjDHIw6bSlD8jrVYxltTq83k





Στη εικόνα βλέπουμε μια μικροσκοπική κυλινδρική διάταξη μικροηλεκτροδίων με θρεπτικό διάλυμα εντός της, που εμπεριέχουν καλλιεργημένα νευρικά κύτταρα. Η διάταξη αυτή συνδέεται με συστάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών όπου και καταγράφονται τα δεδομένα της ηλεκτρικής δραστηριότητας των νευρικών κυττάρων και των δικτύων που αυτά σχηματίζουν μεταξύ τους. Με αυτό τον τρόπο μελετάται η δυναμική των νευρωνικών δικτύων (Νευροδυναμική). Αυτό λοιπόν αποτελεί μια απλή και στοιχειώδη πειραματική εφαρμογή της Νευροκυβερνητικής.


Προσδιορισμός της Έννοιας της Νευροκυβερνητικής


Η Νευροκυβερνητική είναι σύνθετη λέξη και αποτελείται από τη λέξη ''νεύρο'' και ''κυβερνητική''. Η λέξη ''νεύρο'', αναφέρεται στα νεύρα, δηλαδή στα θεμελιώδη δομικά και λειτουργικά στοιχεία του νευρικού συστήματος των έμβιων οργανισμών. Η ύπαρξη και η λειτουργία των νεύρων, δηλαδή η νευρική δικτύωση (ή ''καλωδίωση'') αποτελεί τον θεμελιώδη δομικό και λειτουργικό τρόπο για να μεταφερθούν οι απαραίτητες πληροφορίες σε έναν οργανισμό μέσω ειδικά διαφοροποιημένων κυττάρων (νευρώνες), πολυκυτταρικών συναθροίσεων (νεύρα και γάγγλια) και δικτύων πολυκυτταρικών συναθροίσεων (δηλαδή εγκεφάλων) και συστημάτων δικτύων πολυκυτταρικών συναθροίσεων (όπως το πλήρες νευρικό σύστημα των σπονδυλωτών με το οποίο όλοι είμαστε οικείοι). Η λέξη ''κυβερνητική'' αναφέρεται στην ομόνωμη Πλαισιακή Επιστήμη της Κυβερνητικής, δηλαδή της Επιστήμης της Επικοινωνίας και των Συστημάτων Αυτόματου Ελέγχου σε σχέση τόσο με τις Μηχανές όσο και με Έμβια Όντα (τους ζωνανούς οργανισμούς), όπως ακριβώς την όρισε ο πατέρας και ιδρυτής της Κυβερνητικής, Norbert Wiener το 1948, στο βιβλίο του ''Κυβερνητική: ή Έλεγχος και Επικοινωνία στα Ζώα και στις Μηχανές'' (διαβάστε τα προηγούμενα άρθρα μου στην ιστοσελίδα).



O Norbert Wiener και το πρώτο βιβλίο του για την Κυβερνητική


Η Νευρο-Βιο-Κυβερνητική μπορεί ουσιαστικά να κατανοηθεί ως το συγκλίνον αποκορύφωμα και των δύο κύριων επιστημών, δηλαδή των Νευροεπιστημών και της Κυβερνητικής. Καθώς η πολυπλοκότητα της Θεωρητικής Νευροεπιστήμης (Theoretical Neuroscience) βρίσκεται συνολικά ακόμη στο πολύ πρώιμο στάδιο αφαίρεσης της, δηλαδή στο επιστημολογικό στάδιο μιας γενικεύσιμης θεωρίας, ενώ αντίθετα την ίδια στιγμή η πολυπλοκότητα των κυβερνητικών συστημάτων (υπολογιστές, ρομπότ και λοιπές μηχανές) δεν πλησιάζει καν τα βιολογικά συστήματα ακόμη και του πιο πρωτόγονου είδους (π.χ. πρωτόζωα), ο τομέας της Νευροκυβερνητικής καθεαυτός, τείνει να θεωρηθεί επιστημολογικώς ότι βρίσκεται ακόμα στην στην αρχική του φάση (σχεδόν στα σπάργανα, παγκοσμίως) αλλά με πολλή βασική κι εφαρμοσμένη έρευνα σε εξέλιξη, αλλά μέχρι στιγμής, δεν τυγχάνει σχεδόν καμίας εμπορικής εφαρμογής, πέραν από την ενσωμάτωση κάποιων από τις αρχές της στην Βιομηχανική Ρομποτική (ευφυή συστήματα ρομποτικού ελέγχου σε βαριές βιομηχανίες και βιομηχανίες οχημάτων) και στην Βιοϊατρική-Κλινική Μηχανική σε υποστηρικτικά αυτόματα συστήματα για άτομα με κινητικές αναπηρίες.


Σε γενικές γραμμές, είναι η Νευροκυβερνητική, θεωρείται χονδρικά, ως η Επιστήμη που επιφορτίζεται την ενσωμάτωση μηχανών και μηχανικού εξοπλισμού εντός ένός ζωντανού οργανισμού, μέσω της σύνθεσης μια αποτελεσματικά επικοινωνιακής διεπαφής (γνωστή και ως νευρωνική διασύνδεση ή νευρική διεπαφή) ανάμεσα στον μηχανικό αυτόν εξοπλισμό και το νευρικό σύστημα του εκάστοτε οργανισμού. Στην Ιατρική, το καλύτερο παράδειγμα για την Εφαρμοσμένη Νευροκυβερνητική είναι εκείνος ο τομέας της Νευροχειρουργικής που καλείται Λειτουργική Νευροπροσθετική (Functional Neuroprosthetics) η οποία βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμο στάδιο στην καθημερινή νευροχειρουργική πράξη και έχει να κάνει με την εμφύτευση ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο μιας πληθώρας κατηγοριών ασθενών, από ασθενείς με κινητική παράλυση και Parkinson μέχρι διαταραχές ακουσίων κινήσεων (επιληψία και χορεία) και ασθενείς που επιδέχονται Ψυχοχειρουργική (χειρουργική αντιμετώπιση Μείζονος Καταθλιπτικής Διαταραχής και Ψυχαναγκαστικής-Καταναγκαστικής Διαταραχής). Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το άρθρο μου για τη Νανοϊατρική Ενίσχυση των Γνωσιακών Λειτουργιών στην ιστοσελίδα. https://evolutiongr.wixsite.com/society/post/%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8A%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%87%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CE%BD-nanomedical-cognitive-enhancement




Τα ρομποτικά μέλη, ελεγχόμενα από τον εγκέφαλο του ασθενή μέσω εμφυτευμένων ηλεκτροδίων αποτελεί μια κλινική εφαρμογή της Λειτουργικής Νευροπροσθετικής (Functional Neuroprosthetics). Η Λειτουργική Νευροπροσθετική αποτελεί εφαρμογή της Νευροκυβερνητικής, ενσωματωμένη στη Νευροχειρουργική.



Η Βασική Έρευνα και η Συνθετική Ψυχολογία του Breitenberg


Ο απώτερος στόχος της Νευροκυβερνητικής Έρευνας είναι η εφαρμογή των βασικών αρχών Επεξεργασίας Πληροφοριών στους έμβιους οργανισμούς μέσω της διερεύνησης των μοριακών, κυτταρικών και δικτυακών-συστημικών μηχανισμών του εγκεφάλου. Για να αποκαλυφθούν οι αρχές του βιολογικού σχεδιασμού που οδηγούν στις ανωτέρου επιπέδου γνωσιακές λειτουργίες και στην αλληλεπίδραση των λειτουργιών αυτών με τις -εξελικτικά κατώτερες- συναισθηματικές λειτουργίες, χρησιμοποιούνται υπολογιστικές προσομοιώσεις και αναλύσεις της κατασκευής και λειτουργίας των νευρώνων αλλά και της δυναμικής αλληλεπίδρασης βιοσημάτων (ταλαντώσεων) η οποία αναπτύσσεται ανάμεσα στους νευρώνες αυτούς (συναπτική διαβίβαση, μετάδοση ηλεκτροχημικού σήματος, διασυναπτική επικοινωνία, συλλογική δυναμική ομάδων νευρωνικών δικτύων συστημάτων) που βασίζονται στη σύγχρονη Θεωρία της Πληροφορίας, του Ελέγχου και του Υπολογισμού. Οι ερευνητικές μέθοδους αυτοί επίσης, έχουν ως υπόστρωμα την Θεωρητική Μηχανική Συστημάτων (Theoretical Systems Engineering). Στον τομέα της Θεωρητικής Μηχανικής των Συστημάτων θα πρέπει να ενταχθεί και το corpus των πολύπλοκων εξελικτικών διαδικασιών που συνέβαλαν στην μέχρι τώρα διαμόρφωση, κατασκευή και λειτουργία του νευρικού ιστού των ανώτερων θηλαστικών και κατ'επέκταση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Στο σημείο αυτό, η Γνωσιακή Επιστήμη (Cognitive Science) θα τείνει να εγκολπώσει μεγάλο μέρος της Νευροκυβερνητικής Έρευνας στους ακαδημαϊκούς, ερευνητικούς και ''βιομηχανικής κλίμακας'', κόλπους της.



Ο Τυρολέζος πρωτοπόρος της Νευροκυβερνητικής Valentino Breitenberg. Λόγω του ότι προσπάθησε να κατασκευάσει γνωσιοκινητικές και αντιληπτικές λειτουργίες με την χρήση υποθετικών ρομποτικών διατάξεων (vehicles-οχήματα), ονόμασε το εγχείρημά του αυτό ως ''Συνθετική Ψυχολογία'' (Synthetic Psychology). Όμως, όπως γνωρίζουμε όμως, κατά αντιστοιχία με την Συνθετική Βιολογία σήμερα, για να δομήσεις έναν τομέα που θα καλείται ''Συνθετική Ψυχολογία'' θα πρέπει να προάγεις τη Νευροκυβερνητική σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο.

Μια κορυφαία φυσιογνωμία της Νευροκυβερνητικής είναι ο Valentino Breitenberg. Ο Valentino Breitenberg (1926-2011), Ιταλός, Αυστριακής-Τυρολέζικης αριστοκρατικής καταγωγής, Νευροεπιστήμονας και Κυβερνητιστής, και πρώην Διευθυντής του Ινστιτούτου Max Planck στο Tübingen της Γερμανίας. O Breitenberg μελέτησε το φαινόμενο της νόησης με μια πρωτοποριακή οπτική, θέτοντας τα ερωτήματα περί της ανάπτυξης οργανωμένης προσαρμοστικής συμπεριφοράς στα μη-έμβια συστήματα. Θεώρησε ότι ρομποτικοί μηχανισμοί εξοπλισμένοι με αιθητήρες, επεξεργαστές και κινητήρες, μπορούν αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους, να αναπτύξουν πολύπλοκα πρότυπα συμπεριφοράς όπως ακριβώς και οι έμβιοι οργανισμοί. Πρότεινε ένα πείραμα σκέψης (thought experiment) που το ονόμασε ''Οχήματα'' (Vehicles). Σε αυτό, πρότεινε την θεώρηση τεχνητών πλασμάτων τα οποία αποτελούνται το καθένα από φωτοκύτταρα, σερβομηχανισμούς και κινητήρες, τα οποία δεν ελέγχονται από κανέναν ηλεκτρονικό ελεγκτή στο εσωτερικό τους.


Ο Breitenberg, επίσης, ασχολήθηκε και με την μικροσκοπική συναπτική ανατομία του εγκεφάλου και κυρίως της παρεγκεφαλίδας, τη νευρωνική οργάνωση του οφθαλμού της μύγας και με την αρχιτεκτονική των νευρωνικών συνάψεων του εγκεφαλικού φλοιού. Το υποθετικό αυτό πείραμα (πείραμα σκέψης) του Breitenberg, μας θυμίζει τα ρομποτικά πειράματα που έκανε από χόμπυ ο Κυβερνητιστής William Grey Walter με τις ρομποτικές του χελώνες Elmer και Elsie (δείτε προηγούμενο άρθρο μου για το Διαϋπολογιστικό Πρόβλημα στην Τεχνητή Νοημοσύνη, το 1ο μέρος). O Breitenberg επίσης, ήταν και δεξιοτέχνης στο βιολί και έγραψε πολλα βιβλία. Το πιο γνωστό από αυτά που αφορά την Κυβερνητική είναι το ''Οχήματα: Πειράματα στην Συνθετική Ψυχολογία'' (''Vehicles: Experiments in Synthetic Psychology'').Η Συνθετική Ψυχολογία του Breitenberg ήταν μια προσπάθεια βασικής έρευνας στη Νευροκυβερνητική. Μια θεωρητική έρευνα φυσικά.


Η Νευροδυναμική (Neurodynamics)


Ένα ακαδημαϊκό παρακλάδι της Νευροκυβερνητικής που θα το συναντήσουμε σε αρκετά Πανεπιστήμια (Σχολές Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών και Επιστήμης Υπολογιστών), τμήματα Συμπεριφορικών και Γνωσιακών Επιστημών και Πολυτεχνεία, είναι το πεδίο της Νευροδυναμικής (Neural Dynamics, Neuronal Dynamics ή απλά Neurodynamics), που καλείται επίσης και ''Θεωρία Νευρωνικού Πεδίου''. Ουσιαστικά μπορώ να πω ότι αποτελεί έναν από τους τομείς της Υπολογιστικής Νευροεπιστήμης (Computational Neuroscience). Η Νευροδυναμική χρησιμοποιεί διαφορικές εξισώσεις για να περιγράψει μοτίβα δραστηριότητας των συλλογικών νευρωνικών δικτύων τα οποία διαμορφώνουν μια κατάσταση, μια συμπεριφορά, μια σκέψη ή επεξεργάζονται κι αποθηκεύουν μια πολύπλοκη πληροφορία (μια εικόνα, έναν ήχο ή μια εμπειρία). Η έρευνα της Νευροδυναμικής είναι διεπιστημονική και περιλαμβάνει τους τομείς της Στατιστικής, της Μη-Γραμμικής Φυσικής και Θεωρίας των Μη-Γραμμικών Συστημάτων (στην ουσία είναι Μαθηματική και Υπολογιστική Φυσική) και της Γνωσιακής Νευροεπιστήμης/Νευροαπεικόνισης (Λειτουργική Νευροαπεικόνιση, Νευροτροποποίηση μέσω Μαγνητικών Πεδίων τύπου TMS, tDCS, κλπ). Από την πλευρά της Φυσικής, τα θέματα ενδιαφέροντος με τα οποία καταπιάνεται η Νευροδυναμική, περιλαμβάνουν μέτρηση πληροφορίας, ταλαντωτές, στοχαστικό συντονισμό ταλαντώσεων, ασταθείς περιοδικές τροχιές και σχηματισμό προτύπων και μοτίβων σε σύνολα παραγόντων. Η Νευροδυναμική καταπιάνεται και με την κατασκευή υπολογιστικών μοντέλων των δενδριτών των νευρώνων (Dendritic Computation). Οι δενδρίτες λειτουργούν σαν ηλεκτρονικά στοιχεία τύπου πυκνωτή και αντιστάτη και συνεπώς, η μαθηματική τους μοντελοποίηση είναι χρήσιμη στην κατασκευή εύρωστων κι ευέλικτων υπολογιστικών νευρωνικών δικτύων.



Νευροδυναμική: Ο τομέας που εξετάζει την πολύπλοκη δυναμική οργάνωση της δομικής και συναπτικής βιοφυσικής δραστηριότητας των νευρώνων. Όπως βλέπουμε στην εικόνα, εξετάζει τις νευρωνικές ταλαντώσεις που συγχρονίζονται μεταξύ τους για να παράγουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα (πχ. μια κίνηση ενός βραχίονα) και κατ'επέκταση, προσπαθούν να αναπαραστήσουν (μοντελοποίηση) έναν τέτοιον συγχρονισμό κατασκευάζοντας μαθηματικά οπτικά μοτίβα δράσης συγχρονισμενων ταλαντώσεων (δείτε τα πολύχρωμα σχηματικά υπολογιστικά μοτίβα συγχρονισμού, κυμάτων και ριπών στην εικόνα).


Ο ορισμός της Συνείδησης (Consciousness) ως ένα Νευροκυβερνητικό Φαινόμενο


Ο πληρέστερερος και πιο περιεκτικός ορισμός της συνείδησης είναι:


Συνείδηση καλείται μια ανακύπτουσα υποκειμενική κατάσταση η οποία συνίσταται από ένα λειτουργικό συνδυασμό μνήμης και επεξεργασίας εννοιών, που συνδέονται μεταξύ τους με πολλαπλούς βρόχους ανάδρασης, στην τροχιά του χρόνου. Από αυτόν τον συνδυασμό, αναδύεται η αντίληψη του εαυτού και του περιβάλλοντος.


Συνείδηση: Ένα πολύπλοκο φάσμα μηχανισμών που κωδικοποιείται σε νευροδυναμικά μοτίβα και τα μοτίβα αυτά με τη σειρά τους, κωδικοποιούν τον έξω κόσμο μας (αλλά και τον μέσα κόσμο μας).





Εφαρμοσμένη Έρευνα στη Νευροκυβερνητική


Οι πρακτικές εφαρμογές της Νευροκυβερνητικής θα είναι αμέτρητες στο κοντινό μέλλον, αλλά μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη θα είναι η προαναφερθείσα Λειτουργική Νευροπροσθετική που ενσωματώνεται άψογα στους ανθρώπινους οργανισμούς, με την αντιγραφή όλου του φάσματος των αισθητηριακών πληροφοριών από και προς το υποκατάστατο όργανο. Οι απαιτήσεις ενός τέτοιου αισθητήρα/μετατροπέα ή πομποδέκτη (transceiver) θα ήταν να προεπεξεργάζεται τις πληροφορίες και να τις μεταφράζει μέσω μιας συναπτικής λειτουργικής γέφυρας σε πληροφορίες, οι οποίες θα είναι καλά προσαρμοσμένες στο νευρικό σύστημα του εκάστοτε μεμονωμένου οργανισμού. Η Νευροκυβερνητική θα αποτελέσει την κατάλληλη προσέγγιση για τη θεραπεία των Νευρολογικών και Ψυχιατρικών Παθήσεων κάθε κατηγορίας και φάσματος, καθώς θα προσανατολιστεί στη ρίζα του προβλήματος που είναι οι πολύπλοκοι μηχανισμοί των νευρωνικών συστημάτων και όχι στα συμπτώματά του όπως η μέχρι τώρα Κλινική Παθολογία και οι επιμέρους τομείς της, Νευρολογία και Ψυχιατρική. Για περισσότερες πληροφορίες για το ζήτημα αυτό, διαβάστε το άρθρο μου αυτό (https://evolutiongr.wixsite.com/society/post/%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8A%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%83%CF%87%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CE%BD-nanomedical-cognitive-enhancement).




Το Ινστιτούτο Βιολογικής Κυβερνητικής Max Planck στο Tübingen της Γερμανίας (Σουηβία). Εκεί πραγματοποιούνται πρωτοποριακά πειράματα Νευροκυβερνητικής πάνω σε πρωτεύοντα ζώα (μαϊμούδες και πιθήκους) με αξιόλογα αποτελέσματα συνεισφοράς σε όλο το φάσμα των Βιοϊατρικών, Συμπεριφορικών και Κοινωνικών Επιστημών. Μάλιστα, πρωτοπόρος στις έρευνες αυτές, από το 1996 έως το 2020, ήταν ο Έλληνας Νευροφυσιολόγος Δρ. Νίκος Λογοθέτης (από το παλιό ελληνικό ροκ μουσικό συγκρότημα του '70, Πελόμα Μπόκιου, όπου ο Λογοθέτης έπαιζε πλήκτρα). Ο Δρ. Λογοθέτης μετακίνησε πλέον την ερευνητική του μονάδα από το Max Planck στο Διεθνές Κέντρο Έρευνας Εγκεφάλου των Πρωτευόντων στη Shanghai της Κίνας (μέσα του 2020 με αρχές του 2021), λόγω του αναίτιου και παράλογου πολέμου που δέχθηκε από μια αμερικανική οργάνωση ανεγκεφάλων οικολογο-ταλιμπανέων που ακούει στο όνομα ''PETA'' (People for the Ethical Treating of Animals).

Μέχρι στιγμής έχει διεξαχθεί ένα περιορισμένο φάσμα Εφαρμοσμένης Έρευνας στην διασύνδεση νευρικού συστήματος με μικρο-ηλεκτρομηχανικές συστοιχίες. Υπάρχει ένας μικρός αριθμός εργαστηρίων που διεξάγει τέτοια πρωτοποριακά πειράματα. Παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων αποτελεί το Εργαστήριο Βιολογικής Κυβερνητικής Max Planck στη Γερμανία, η DARPA και το Lawrence Livermore National Laboratory και διάφορα Πανεπιστήμια στο εξωτερικό όπως το Πανεπιστήμιο Reading του Ηνωμένου Βασιλείου, το Duke των ΗΠΑ και άλλα. Στο Πανεπιστήμιο Reading της Αγγλίαςτο 1998, στα πλαίσια του Project Cyborg, πραγματοποιήθηκε το γνωστό πείραμα εμφύτευσης μια συστοιχίας που περιείχε 100 ηλεκτρόδια, εκ των οποίων τα 25 ήταν προσβάσιμα ανά πάσα στιγμή, και συνδέθηκε απευθείας με τις μεσαίες νευρικές ίνες του Καθηγητή Κυβερνητικής του ιδίου Πανεπιστημίου, του Kevin Warwick (που ήταν ο διοργανωτής του Project Cyborg). Ο Warwick (ή αλλιώς ''Captain Cyborg''), αποτελεί τον πρώτο διοργανωτή κι εθελοντή πειράματος Νευροκυβερνητικής σε άνθρωπο. Ο λόγος για τον οποίο δέχθηκε να κάνει εμφυτεύσεις συστοιχιών ήταν -όπως δήλωσε- για να επικοινωνεί ευκολότερα με το περιβάλλον του, δηλαδή με τις συσκευές του αλλά και άλλους ανθρώπους που θα αποφασίσουν να εμφυτεύσουν παρόμοιες συσκευές. Με μία κίνηση του χεριού του, ο Warwick μπορούσε να ανάβει τα φώτα, να ανοίγει πόρτες, να ανάβει και να σβήνει το θερμοστάτη του σπιτιού του και να έχει πρόσβαση στον υπολογιστή του.



Ο Άγγλος Καθηγητής Κυβερνητικής του Reading University, Kevin Warwick, γνωστός και ως ''Captain Cyborg''.

Ο Warwick έχει εμφυτεύσει και δεύτερο microchip (το 2002), το οποίο το έχει συνδέσει με το νευρικό του σύστημα και ισχυρίζεται ότι η έρευνα πάνω στην τεχνολογία RFID (Ραδιοσυχνικού Εντοπισμού) θα οδηγήσει στο μέλλον στην βελτίωση ιατρικών μεθόδων για την αποκατάσταση παθήσεων του νευρικού συστήματος. Ακριβώς, 11 χρόνια μετά, υλοποιείται πλήρως η Τεχνολογία 5G για τη πλήρη κι επιτυχή εφαρμογή αυτού του σωτήριου εγχειρήματος της εξυγίανσης του Συστήματος Υγείας και της Αναβάθμισης των Διαγνώσεων, των Θεραπειών και της Επικοινωνίας ανάμεσα σε ιατρούς, ιατρικές υπηρεσίες, νοσοκομεία, εταιρείες ιατρικούς εξοπλισμού και παροχής υπηρεσιών υγείας, drones, δημόσιους φορείς και ιδιώτες. Εκτός από την πλήρη διάγνωση κι ριζικά αποτελεσματική θεραπεία των Νευρολογικών και Ψυχιατρικών Παθήσεων και την αναβάθμιση του Ευ Ζην του ανθρώπου, η Νευροκυβερνητική θα επιφέρει και αναβάθμιση της ποιότητας της κοινωνικής ζωής. Κι ο λόγος είναι ότι η Νευροκυβερνητική μπορεί να εφαρμοστεί τόσο στον τομέα Ασφαλείας (Αστυνομία, Ένοπλες Δυνάμεις και Άμυνα) όσο και στον τομέα εκείνο της Κοινωνικής Ιατρικής που συνδέεται με τον τομέα της Δικαιοσύνης: Στον Ιδρυματισμό και τη Σωφρονιστική (ανάθεμα βέβαια εάν υπάρχει στην πράξη κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής. Ο ''σωφρονισμός'' υπάρχει μόνο κατ'όνομα).



Νευροκυβερνητική, Τηλεχειρισμός Εγκεφάλου, Σωφρονιστική και Αστυνομικές Εφαρμογές


Η παρακολούθηση κι ο έλεγχος κρατουμένων σε φυλακές, θα είναι ένα από τα πιο hot πεδία εφαρμογών της Νευροκυβερνητικής στο μέλλον. Ήδη βέβαια, από το 2000, σε μερικές φυλακές των ΗΠΑ, καθιερώθηκε οι κρατούμενοι να έχουν στο χέρι τους ένα ''βραχιόλι'' τεχνολογίας RFID, το οποίο χρησιμοποιείται για την συνεχή παρακολούθηση και τον εντοπισμό τους σε πραγματικό χρόνο. Αυτό βέβαια δεν βοηθάει και πολύ τα πράγματα. Από το 2020-2021, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί περισσότερο από πλευράς υλοποίησης διαφόρων concepts. Ήδη από το 2023, εμφυτεύσιμες συσκευές στο βάθος του χεριού μεταξύ δείκτη κι αντίχειρα των κρατουμένων θα κάνουν πανεύκολη τόσο την παρακολούθησή τους όσο και τον χειρισμό τους. Η Τεχνολογία 5G που θα είναι πλήρως ενσωματωμένη στις φυλακές θα παρέχει τον πλήρη έλεγχό των εγκλείστων ανθρώπων: Συσκευές αναισθητοποίησης και όπλα ηλεκτρομαγνητικού παλμού θα είναι σε ένα βαθμό υλοποιήσιμα για τον κινητικό έλεγχο διεγερτικών κρατουμένων ή όχλου κρατουμένων, προλαμβάνοντας κι αναχαιτίζοντας αποτελεσματικά τόσο τις συμπλοκές όσο και τις εξεγέρσεις.



Η Τεχνολογία Ευρυζωνικού Δικτύου 5G θα επιφέρει σημαντικές θετικές αλλαγές σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την Επιστήμη και την Υγεία μέχρι την Ασφάλεια, την Κοινωνική Οργάνωση, την Ποιότητα Ζωής και τη Δικαιοσύνη.

Ακόμα, μια τέτοια τεχνολογία θα συμβάλει στην αποσυμφόρηση των φυλακών μέσω της εξόδου πολλών κρατουμένων από τα καταστήματα κράτησης, διότι πια θα παρακολουθούνται στο σπίτι που θα βρίσκονται περιορισμένοι βάσει νόμου ή ακόμα κι έξω που θα κυκλοφορούν θα είναι σεσημασμένοι για όσο διάστημα διαρκεί η ποινή τους. Άρα, θα είναι πλήρως εντοπίσιμοι, δίχως να μπορούν να προβούν σχεδόν σε καμία εγκληματική πράξη. Πως θα εμπόδιζε μια Υπηρεσία Ασφαλείας (είτε δημόσια είτε ιδιωτική) έναν επίφοβο παραπτωματία από την επικείμενη τέλεση μιας εγκληματικής πράξης; Υπάρχει Τεχνολογία Καταστολής ή ακόμα οι Αστυνομικές και Στρατιωτικές Δυνάμεις (και Υπηρεσίες Πληροφοριών) παραμένουν καθηλωμένες στα πυροβόλα όπλα και στα όπλα ακινητοποίησης (tasers και stun guns)αλλά και της φυσικής παρέμβασης (μέσω ράβδων, ασπιδών και άοπλης μαχητικής εξουδετέρωσης); Στην καθημερινή αστυνομική πρακτική (αστυνομία πόλεων, χωροφυλακή, λιμενικό και στρατονομία), ισχύει το δεύτερο (γκλοπ, ασπίδες, tasers, φυσική παρεμβατική μάχη και χειροπέδηση).



Taser. Ένα Μη-Θανατηφόρο καταστολής που βασίζεται σε εκτόξευση φορτισμένων ηλεκτροδίων. Η χρήση του προορίζεται για επαγγελματίες και είναι νόμιμη η χρήση από αυτούς (όπως αστυνομικοί, χωροφύλακες, στρατονόμοι, ιδιωτικοί φρουροί, ανακριτικά στελέχη υπηρεσιών πληροφοριών, κλπ).





Stun Gun. Μη θανατηφόρο όπλο που εισάγει ηλεκτρική τάση στο σώμα μέσω επαφής. Λιγότερο αποτελεσματικό από ένα taser. Το taser διατίθεται για επαγγελματική χρήση. Το stun gun διατίθεται στο μαύρο εμπόριο και η χρήση του περιορίζεται αποκλειστικά σε πολίτες κι όχι σε επαγγελματίες.


Που οφείλεται όμως η εξελικτική στασιμότητα στην Πολεμική Τεχνολογία και στην Τεχνολογία της Καταστολής; Το 1937, ο Μηχανικός Robert Watson-Watt, προσπαθούσε να εφεύρει ένα ''Όπλο Κατευθυνόμενης Ενέργειας/Ηλεκτρομαγνητικού Παλμού'' όπου θα έβαζε τέλος μια για πάντα στα πυροβόλα όπλα, εύκολα και ανώδυνα. Όμως, αντί για τέτοιο όπλο, τελικά, εφηύρε το... πρώτο ραντάρ! Υπάρχει και μια βλακώδης φήμη ότι ο εφευρέτης του πρώτου ραντάρ ήταν ο Έλληνας Πολιτικός Μηχανικός Παύλος Σαντορίνης το 1935 στο Φάληρο, αλλά φυσικά πρόκειται για μια ακόμα μούφα και παραπληροφορητική ραδιοαρβύλα. Εργαστήρια Κρατικών Υπηρεσιών και Ιδιωτικές Πολυεθνικές, πειραματίζονται ακόμα με πηγές κατευθυνόμενης ενέργειας ώστε να κατασκευαστούν όπλα αναισθητοποίησης και ανώδυνης καταστολής. Κάτι που σημαίνει, ότι η ανθρωπότητα, θα παραμείνει στην ''ελεγχόμενη έκρηξη'' και στο καυτό-κατευθυνόμενο βλήμα που της παρέχει το βάρβαρο, πυροβόλο όπλο. Ή μήπως όχι για πολύ..; Η λύση, θα έρθει αργά ή γρήγορα από τη Νευροκυβερνητική.



Τεράστια ποσά έχουν δαπανηθεί ώστε να αναπτυχθούν συσκευές πλήρως αποτελεσματικής καταστολής τύπου αναισθητοποίησης εξ'αποστάσεως. Αλλά μέχρι στιγμής τίποτα..

Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, Επιστήμονες και Στρατιωτικοί, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο πολύπλοκο και πολυσύνθετο, όπου είναι μάλλον απίθανο να λειτουργήσει πάνω του ένα Εξ'Αποστάσεως Όπλο Αναισθητοποίησης που θα συνδύαζε την ευκολία, τη φορητότητα και την ασφάλεια κατά την εφαρμογή. Σκεφτείτε ότι για να πετύχουν οι γήινοι την αναισθητοποίηση κάποιου ανθρώπου, απαιτείται μια πολύ ''φασαριόζικη'' και περίπλοκη προετοιμασία/επιχείρηση, η οποία αποτελεί αντικείμενο ενός ολόκληρου κλάδου της Ιατρικής που καλείται ''Αναισθησιολογία''.



Μέχρι στιγμής, μόνο η Ιατρική ειδικότητα της Αναισθησιολογίας έχει πετύχει πλήρης αναισθητοποίηση του ανθρώπου (και των υπολοίπων σπονδυλωτών), κι αυτό όχι εξ'αποστάσεως φυσικά.

Υπάρχουν σήμερα ''νευρο-όπλα'' ελέγχου κι εξουδετέρωσης επικίνδυνου ανθρώπινου στόχου ή επικίνδυνων ανθρώπινων ομάδων (όχλου, συμμοριών, κλπ); Αν ανατρέξουμε στην ιστορία των Νευροεπιστημών, θα συναντήσουμε κάποια παραδείγματα εγκεφαλικού ''τηλεχειρισμού'' μέσω εμφυτεύσιμων συσκευών και γεννητριών ηλεκτρομαγνητικών και ακουστικών συχνοτήτων. Το 1870, δυο Γερμανοί, ο Νευρολόγος-Ψυχίατρος Eduard Hitzig και ο Φυσιολόγος-Ανθρωπολόγος Gustav Fritsch πραγματοποίησαν πειράματα σε σκύλους με τα οποία ήταν σε θέση να παράγουν κίνηση μέσω ηλεκτρικής διέγερσης συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφαλικού φλοιού. Όμως η ιδέα του εγκεφαλικού τηλεχειρισμού χωρίς τα χονδροειδή καλώδια που θα συνδέουν το χειριστήριο με τον εγκέφαλο του υποκειμένου-στόχου, ακόμα έμενε απραγματοποίητη. Για πόσο όμως; Δεν υπήρχε κάτι καινούργιο στον ορίζοντα; Σίγουρα, κάτι υπήρχε. Η Τεχνολογία "Stimoceiver", αποτέλεσε ένα από αυτό το κάτι.



Ο Νευροφυσιολόγος Delgado στο εργαστήριό του και το πείραμά του με τον ταύρο

Ο Ισπανός Νευροφυσιολόγος José Manuel Rodríguez Delgado ανέπτυξε μια μορφή γεννήτριας τύπου Stimoceiver το 1950, βασιμένος σε πρότερα πειράματά του με εμφυτεύσιμες συσκευές σε ζώα. Το Stimoceiver ήταν μια ισοδυναμία ενός joystick "νευρωνικού ελέγχου" που βασίστηκε σε εμφυτευμένα ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο ζώων (ταύρους, πιθήκους, γάτες, κ.λπ.). Ο Delgado υπήρξε πρωτοπόρος στην Τεχνολογία Ηλεκτρικής Διέγερσης του Εγκεφάλου (Electrical Stimulation of the Brain-ESB). Οι New York Times σ’ άρθρο τους, στις 17 Μαΐου του 1965, με τίτλο ''Ματαντόρ (δηλαδή Ταυρομάχος) με Ραδιόφωνο Σταματά Άγριο Ταύρο'', παρουσίασαν λεπτομερώς τα πειράματά του Delgado, στην Ιατρική Σχολή του Yaleστις ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου της Córdoba της Ισπανίας:


''Το φως του απομεσήμερου τρύπωνε πάνω απ’ τον ξύλινο φράχτη στην αρένα καθώς ο θαρραλέος ταύρος υπέκυπτε στον ταυρομάχο που δεν κρατούσε όπλο, σ’ έναν επιστήμονα που ποτέ δεν είχε ξαναπαλέψει με ταύρο. Όμως το ηλεκτρικό φορτίο στο κέρατο του ζώου δεν του επέτρεπε να φθάσει στο κόκκινο πανί. Ο Dr. Delgado, πατώντας λίγες στιγμές πριν ένα κουμπί σ’ ένα μικρό ραδιοπομπό που κρατούσε στο χέρι, έκανε το ζώο να σταματά μ’ ένα αλτ. Μ’ ένα άλλο κουμπί έκανε το ζώο να στρίψει δεξιά και να φύγει. Ο ταύρος ακολούθησε εντολές που έπαιρνε από την διέγερση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου όπου είχαν φυτευτεί λεπτά καλώδια -χωρίς πόνο- την προηγούμενη ημέρα''


O Delgado εν ολίγοις, εφηύρε μια συσκευή που την ονόμασε Stimoceiver (Stimulation Transceiver, δηλαδή ''Πομποδέκτης Διέργεσης''), μια συσκευή που έμοιαζε με ραδιόφωνο και αποτελείτο από έναν διεγέρτη εγκεφαλικών κυμάτων μέσω του οποίου ο πειραματιστής στόχευε το κεφάλι του δέκτη-πειραματοζώου οποίος έφερε εμφυτευμένα ηλεκτρόδια στον φλοιό του εγκεφάλου του. Ο δέκτης συνδέετο εξ'αποστάσεως με συσκευή τηλεμετρικού ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ασύρματου EEG, δηλ. άνευ συνδεδεμένων ηλεκτροδίων). Η γεννήτρια μπορούσε να φορτίσει εξ αποστάσεως τα εμφυτευμένα ηλεκτρόδια, τα οποία με τη σειρά τους διέγειραν τις περιοχές του φλοιού. Έπειτα, τα κύματα στέλνονταν πίσω σε ξεχωριστά κανάλια ραδιοσυχνοτήτων της γεννήτριας, ενώ παράλληλα ο ηλεκτροεγκεφαλογράφος κατέγραφε τις μεταβολές των κυματομορφών που καταγράφονταν μέσω των εμφυτευμένων ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο του πειραματικού δέκτη. Μερικά από αυτά τα ερεθίσματα ήταν τόσο χαμηλής εντάσεως που επέφεραν απειροελάχιστες και ανεπαίσθητες μεταβολές στην αντίληψη, την αίσθηση και την κίνηση του πειραματικού δέκτη. Αυτό επέτρεψε στον πειραματικό δέκτη να έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων ενώ παράλληλα επέτρεψε στον πειραματιστή να ελέγξει το πείραμα. Αυτό αποτέλεσε μια μεγάλη βελτίωση στη συσκευή και γενικά στην πειραματική διαδικασία του Delgado σε σχέση με τον εξοπλισμό των αρχικών πειραμάτων του, καθώς τοιουτοτρόπως, ο όγκος των συσκευών παροχής ηλεκτρικών ερεθισμάτων και καταγραφής σημάτων ήταν μικρός κι ευέλικτος (σε σχέση με τον ογκώδη εξοπλισμό των προηγούμενων πειραμάτων του), γινόταν εφικτός ο έλεγχος των συχνοτήτων και των απειροελάχιστων διαβαθμίσεών της έντασης και συχνότητας της παροχής των ηλεκτρικών ερεθισμάτων από τον πειραματιστή (σε τεχνικό επίπεδο, αυτό βελτίωνε κατά πολύ τη μεθοδολογία διερεύνησης των μεταβολών στη συμπεριφορά εν συναρτήσει των παραμέτρων της φόρτισης των ηλεκτροδίων και της διέργερσης), καθώς και εξαλειφόταν ο κίνδυνος των μολύνσεων που ελλόχευε κατά τον βαρύ εξοπλισμό που συνέδεε τον χρήστη κι εξέθετε τα ηλεκτρόδια μέσω καλωδίων στο εξωτερικό περιβάλλον, καθιστώντας εφικτή τη μόλυνση του εγκεφαλικού ιστού του δέκτη αλλά και αυξάνοντας τόσο τον κίνδυνο των ηλεκτρικών παρασίτων/θορύβου κατά την καταγραφή όσο και τον κίνδυνο πρόκλησης αισθητηριακών διαραραχών στο υποκείμενο του πειράματος (διαταραχών τη οπτικής αντίληψης λόγω μηχανικών κινήσεων των καλωδίων και άσκηση εσωτερικής πίεσης από τα εμφυτευμένα ηλεκτρόδια σε παρακείμενους εγκεφαλικούς ιστούς).



Εδώ στη φώτο, ο Delgado δοκιμάζει το Stimoceiver του σε πιθηκάκι, στο Πανεπιστήμιο του Yale. Τα αποτελέσματα ήταν όντως θεαματικά. Ο εγκεφαλικός τηλεχειρισμός είχε επιτευχθεί με επιτυχία. Το Stimoceiver, θα μπορούσε πια να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα για τον πειραματικό έλεγχο των συναισθημάτων και γενικότερα για τον έλεγχο της συμπεριφοράς σε ανθρώπους-πειραματόζωα. Σύμφωνα με τον Delgado, ''Η διέγερση διαφορετικών περιοχών στην αμυγδαλή και στον ιππόκαμπο σε τέσσερις ασθενείς/πειραματικούς δέκτες, παρήγαγε ποικίλα αποτελέσματα, όπως ευχάριστες αισθήσεις, αγαλλίαση, βαθιά, στοχαστική συγκέντρωση, περίεργα συναισθήματα, απόλυτη χαλάρωση, έγχρωμες οράσεις, σεξουαλική διέγερση και άλλες ακόμα πιο παράξενες εκδηλώσεις όπως θέαση φαντασμάτων, αισθησιοκινητικές ψευδαισθήσεις και οράματα θρησκευτικής έκστασης''. Ο Delgado δήλωσε ακόμα ότι "τα εμφυτευμένα εγκεφαλικά ηλεκτρόδια μπορούν να παραμείνουν στο κεφάλι ενός ατόμου/πειραματικού δέκτη για μια ολόκληρη ζωή. Η ενέργεια για την ενεργοποίηση του πομπού του εγκεφάλου μεταδίδεται εξ αποστάσεως μέσω ραδιοσυχνοτήτων και αυτό είναι ιδιαίτερο συναρπαστικό.''


Μετά από τον Delgado, ο Πολυμαθής κι Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Δόκτορας Patrick Flanagan, το 1958, κατασκεύασε μια συσκευή με το όνομα ''Neurophone'' (Νευρόφωνο), προσπαθώντας να καλύψει αυτό το τεχνικό κενό που άφησε ο Delgadoαλλά και ο Watson-Watt, γεφυρώνοντας το λειτουργικό χάσμα αυτών των δυο επιστημόνων μεταξύ τους, πιο αποτελεσματικά. Το Neurophone είναι στην ουσία μια ηλεκτρονική γεννήτρια ηχητικών παλμών η οποία διαγείρει το νευρικό σύστημα με μεταφορά ήχου μέσω του δέρματος απευθείας στον εγκέφαλο. Για την κατασκευή του Neurophone, ο Flanagan, έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αρ. 3.393.279, το 1968.



O Flanagan και το Neurophone του.


Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κάποια αναγνωρισμένη ''πατέντα'' για την κατασκευή Νευρωνικών Όπλων Κατευθυνόμενης Ενέργειας τύπου Stimoceiver. Κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια ειδήσεις για κάποιου τύπου gadgets που χαρακτηρίζονται από τους κατασκευαστές τους ως ''όπλα radar'' ή αλλιώς ''delgados'' όπως συνηθίζουν να τα αποκαλούν προς τιμή του προαναφερθέντα αρχικού τους εφευρέτη.


Υπάρχουν μερικές φορητές μορφές ''όπλα ραντάρ'' ή ''delgados'' ή DG's. Προσωπικά, βάσει εμπειρίας μου, γνωρίζω 3 τύπους Όπλων Ραντάρ ή Delgados:1) DG Modulators 2) DG Beamers και 3) DG Blasters. Ο τύπος DG Blaster είναι ο πιο αποτελεσματικός από τις 2 άλλες μορφές. Σε επίπεδο εφαρμογών, τα Delgados, δεν βρίσκονται στο στάδιο της πλήρης λειτουργικότητάς τους στο Στρατό και την Αστυνομία και ενδέχεται να χρησιμοποιούνται δοκιμαστικά μόνο εντός κάποιων συγκεκριμένων Επιχειρήσεων στα πλαίσια των Υπηρεσιών Πληροφοριών (Intelligence and Espionage/Clandestine Operations) διαφόρων χωρών που και πάλι ο σκοπός χρήσης τους είναι προανακριτικός/ανακριτικός και όχι κατασταλτικός. Συνεπώς, θα πρέπει να υποστούν αρκετές βελτιώσεις σε σχεδιαστικό και τεχνικό επίπεδο αυτά τα ''όπλα ραντάρ''/delgados ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινή πρακτική της καταστολής.


Στο σημείο αυτό βεβαια, διαφαίνεται η αναγκαιότητα της ανάπτυξης ενός πολύ ξεχωριστού τομέα της Συστημικής Βιολογίας (Systems Biology) και της προαναφερθείσας Νευροδυναμικής: Της Νευρωνικής Κωδικοποίησης (Neural Coding), δηλαδή αποκρυπτογράφηση του πλήρους χάρτη/καταλόγου των νευρωνικών ταλαντώσεων (των βιοηλεκτρικών σημάτων και κυματομορφών του νευρικού ιστού) του ανθρώπινου εγκεφάλου για το σκοπό του λειτουργικού νευροκυβερνητικού ελέγχου του εγκεφάλου των ανθρώπων-στόχων, για ποικίλες εφαρμογές: Από τη Νευρολογία, την Κλινική και Δικαστική Ψυχιατρική (Ψυχιατρικές Κλινικές Ασφαλείας/High Security Mental Hospitals) μέχρι τον τομέα της Σωφρονιστικής και Δικαιοσύνης (φυλακές κέντρα κράτησης) και Αστυνομικού-Στρατιωτικου Ελέγχου: τομέας Επιτήρησης Στρατοπέδων, τομέας Πληροφοριών-Κατασκοπείας-Οργάνωσης Επιχειρήσεων κατά Οργανωμένων Στόχων και τομέας Καταπολέμησης Τρομοκρατίας και Οργανωμένου Εγκλήματος.



Στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία Υψίστης Ασφαλείας (νοσοκομεία για ασθενείς που έχουν διαπράξει κακουργήματα όπως δολοφονίες άνω των 3 ατόμων, πολύνεκρο μακελειό, κλπ), η άμεση καταστολή των βίαιων κρίσεων κρίνεται απαραίτητη. Μέχρι σήμερα, οι μέθοδοι καταστολής βασίζονται στον σωματικό περιορισμό (προστατευτικός κλινοστατισμός, κλουβιά, κλπ) τον οποίο ακολουθεί η χορήγηση ηρεμιστικών εάν ο περιορισμός αυτός στεφθεί με επιτυχία (χωρίς παρατράγουδα). Παλιά υπήρχε ο μανδύας περιορισμού (aka ''ζουρλομανδύας''), αλλά δεν είχε αποτέλεσμα κι έτσι καταργήθηκε. Στα αριστερά βλέπουμε περιορισμό σε κλουβί (ανάγεται σε εποχές του 1910-1920) ενώ στα δεξιά βλέπουμε ένα Επενδεδυμένο Κελί (Padded Cell) περιορισμού για την αποφυγή αυτοτραυματισμών από τη μεριά του ασθενή κατά τη διάρκεια της βίαιας κρίσης οργής.


Εδώ, ερχόμαστε με το όραμα της δημιουργίας μια ριζικά αποτελεσματικής Εφαρμογής του Νόμου (Law Enforcement) στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Αντεγκληματικής Πολιτικής (Καταστολή Εγκλήματος). Ίσως η δημιουργία ενός οπλοστασίου Νευροκυβερνητικών Εφαρμογών με το πιθανό όνομα ''NeuroPol'' στην Αστυνομία, στις Ένοπλες Δυνάμεις και στις Υπηρεσίες Πληροφοριών βρίσκεται προ των πυλών.



Πως θα λειτουργούσε ένα radar gun του μέλλοντος; Τόσο ''φουτουριστικά'' όσο αυτό της καλλιτεχνικής αυτής εικόνας;



Συγχώνευση (Merge): Το εναρκτήριο τεχνικό ζήτημα της Τεχνολογικής Βελτιστοποίησης (Technological Optimization)

Η απαίτηση αύξησης της ισχύος των υπολογιστών να επεξεργάζονται και να αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών αλλά και να διασυνδέονται αποτελεσματικά μεταξύ τους σε κλίμακες δικτύων με πολύ χαμηλές ή και ελάχιστες καθυστερήσεις, αυξάνεται συνεχώς. Οι προσπάθειες για την προώθηση των τεχνολογιών Διεπαφής Ανθρώπου-Υπολογιστή (Human-Computer Interface) οδήγησαν σε συστήματα βιοαισθητήρων όπως γάντια εικονικής πραγματικότητας, διάφορα είδη ιχνηλατών κίνησης καθώς και συστήματα επεξεργασίας και αναπαράστασης τρισδιάστατων ήχων και γραφικών. Αυτές οι συσκευές είναι σε θέση να ενισχύσουν την ικανότητά μας να αλληλεπιδρούμε, μαζί με νέες προσεγγίσεις στο σχεδιασμό της διεπαφής του ανθρώπινου χρήστη με τεράστιες ποσότητες πληροφοριών, δηλαδή εικόνες, οπτικοποιημένα αντικείμενα και κινητικές πλοκές σε εικονικά περιβάλλοντα, με όσο το δυνατόν πιο φυσικό τρόπο, με τη συμμετοχή τουλάχιστον των 4 αισθήσεων (εκτός βέβαια της γεύσης, ακόμα). Το αναδυόμενο παράδειγμα της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-μηχανής περιλαμβάνει την άμεση ανίχνευση βιοηλεκτρικών σημάτων (από τα μάτια, τους μυς, τον εγκέφαλο ή οποιαδήποτε άλλη νευρική πηγή) ως εισροές και την απόδοση πληροφοριών με τρόπους που εκμεταλλεύονται την ψυχοφυσιολογική επεξεργασία σήματος του ανθρώπινου νευρικού συστήματος (αντιληπτική ψυχοφυσική). Μετά από αυτό, το επόμενο βήμα είναι η Βελτιστοποίηση της Τεχνολογίας με άμεση μεταφορά του στη φυσιολογία του ανθρώπινου νευρικού συστήματος, δηλαδή μια βιολογικά ανταποκρινόμενη διαδραστική διεπιφάνεια αλληλεπίδρασης έμβιο-οργανικού κόσμου με τον ανόργανο-μηχανικό-ψηφιακό κόσμο. Πάμε λοιπόν στην Συγκλίνουσα Συγχώνευση (Converging Merge) του Έμβιου με το Μηχανικό. Προς μια Cyborg (Κυβερνο-Οργανική) Μελλοντική Πραγματικότητα, προς όφελος του ανθρώπου φυσικά, διότι έτσι θα επιτευχθεί η πολυπόθητη μεταβιολογική αθανασία και αφθαρσία (διαβάστε το άρθρο μου για την Μεταφόρτωση Εγκεφάλου στην ιστοσελίδα).



O Συγχωνευμένος Άνθρωπος του Βιτρούβιου κι επομένως, αρκετά βελτιστοποιημένος


Το Evogleton (Εξελικτικό Μονιτόνιο) στην Ανθρώπινη Εξέλιξη και ο Αφυλετικός Neo-Sapiens Μετάνθρωπος ως το ''Δισκοπότηρο'' της Νευροκυβερνητικής


Αν ιδωθεί αυτή η συγχώνευση που περιέργραψα παραπάνω από την αιτιακή σκοπιά της Εξελικτικής Βιολογίας, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για μια τεχνητή επέκταση και ανάπτυξη του ανθρώπινου οργανισμού στην τροχιά του χρόνου, έτσι ώστε να συγχωνεύονται τα στάδια των γενεών που ισχύουν στους έμβιους πληθυσμούς στη φύση μέχρι στιγμής, σε ένα και μοναδιαίο στάδιο φυλογενετικής βελτίωσης του ανθρωπίνου είδους με την συσσώρευση πολλαπλών βιολογικών καινοτομιών-εξοπλισμών, τεχνο-οργανικής φύσης. Αυτό μπορώ να το ορίσω ως Εξελικτικό (Evolutionary) Singleton (Μονιτόνιο) ή αλλιώς Evogleton. Ο όρος ''Singleton'' (Μονιτόνιο) πρωτοεισήχθη το 2005, από τον Σουηδό Φιλόσοφο και Φουτουριστή Nick Bostrom στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και αφορούσε το Μοναδιαίο Μελλοντικό Παγκόσμιο Σύστημα Διακυβέρνησης του Πλανήτη μέσω της Τεχνολογίας ή καλύτερα μέσω τη κατά δύναμιν προσέγγισης της Τεχνολογικής Μοναδικότητας (Technological Singularity).



O Σουηδός Φιλόσοφος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Nick Bostrom


Το Εξελικτικό Singleton ή Evogleton είναι μια δική μου σύλληψη (με αρχική βάση τον όρο του Bostrom), κατά την οποία, επεκτείνω το Singleton του Bostrom από το επίπεδο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης (που θέτει στον ορισμό του ο Bostrom) προςστο επίπεδο της Ολοκληρωμένης και Νομοτελειακά Συγχωνευμένης Φυλετικής και κατ'επέκταση Φυλογενετικής Εξέλιξης του Ανθρώπου που θέτω εγώ. Τοιουτοτρόπως, με τον όρο Evogleton, επεκτείνω τον παραδοσιακό ορισμό της ''Εξέλιξης'' της Εξελικτικής Βιολογίας, πέραν από το πεδίο της μέχρι στιγμής παραδοσιακή θεώρησης της Φυλογένεσης των Έμβιων Οργανισμών που άπτεται αποκλειστικά και μόνο στο επίπεδο της εξέλιξης των πληθυσμών των ειδών. Κατ'εμέ, μια κορύφωση της κατάστασης του Evogleton (EVOlutionary sinGLETON)θα αποτελέσει η τεχνολογική ανάπτυξη τέτοιου βαθμού ώστε να καταστεί εφικτή η κατάργηση των δυο βιολογικών φύλων του ανθρώπου (αρσενικού και θηλυκού) και η συγχώνευσή τους σε ένα α-φυλο μεταβιολογικό ανθρωποειδές κυβερνο-οργανισμό (cyborg).





Έτσι θα λυθεί μια για πάντα το μείζον βιολογικό-ψυχολογικό-κοινωνικό ζήτημα της φυλετικής αναπαραγωγής κι ένα νέο είδος, αφυλετικού αθάνατου κι άφθαρτου Neo-Sapiens Μετανθρώπου θα προκύψει. Το ανθρώπινο κοινωνικό, συναισθηματικό αλλά και ποιητικό ένστικτο εύρεσης του ''άλλου μου μισού'' που ισχύει για ανθρώπους ποικίλων σεξουαλικών προτιμήσεων και προσανατολισμών μέχρι στιγμής, θα εξαφανιστεί από το νευροκυβερνητικό υλισμικό (hardware) του μετανθρώπου. Έκτοτε, στο μέλλον, το ένστικτο αναπαραγωγής θα έχει εξαφανιστεί, διότι θα είναι πλέον τεχνικά άχρηστο, και η συντροφικότητα θα επιτυγχάνεται πολύ εύκολα και άμεσα, χωρίς τις εξελικτικές πιέσεις του αναπαραγωγικού ενστίκτου των ζωικών προγόνων του (που κληροδότησαν στους homo sapiens μέχρι τώρα, το ένστικτο αυτό) μέσω ανταλλαγής πληροφοριών των αφυλετικών αθάνατων μετανθρώπων, οι οποίοι θα φέρουν στους εξοπλισμένους εγκεφάλους τους νέα κι ευέλικτα δίκτυα κοινωνικοποίησης, ανταλλαγής ιδεών και αμοιβαίας συνεισφοράς σε ηδονή, ευχαρίστηση και συντροφικότητα από ότι σήμερα. Μέχρι να συμβεί βέβαια αυτή η κατάσταση Evogleton, θα ισχύουν ακόμα οι τόσες δυσκολίες που η εξέλιξη και φυσική επιλογή κληροδότησε στο ζωικό ανθρώπινο είδος με όλα τα αρνητικά και οδυνηρά αποτελέσματά τους. Η ίδια η φυσική/βιολογική/πληροφοριακή αθανασία και αφθαρσία μέσω της Μοριακής Νανοτεχνολογίας και της Μεταφόρτωσης Εγκεφάλου (Brain Uploading), αποτελούν τις κύριες συνιστώσες για την εγκαθίδρυση του Evogleton στο ανθρώπινο (και μελλοντικά μετανθρώπινο) είδος. Το Evogleton ή Εξελικτικό Singleton θα μπορούσε να αποτελέσει μια εύστοχη Υπόθεση στην Εξελικτική Βιολογία όπως ο τομέας αυτός θα μπορεί να μπει σε μια καινοτόμο διαλεκτική με τον τομέα των Σπουδών του Μέλλοντος ή Μελλοντολογίας (το περίφημο ακαδημαϊκό πεδίο των Futures Studies ή Futurology).





Σύγχυση Όρων και ''Ψεκασμένες'' Θεωρίες Συνωμοσίας περί της Νευροκυβερνητικής

Πολλοί μπερδεύουν τον όρο ''Νευροκυβερνητική'' που είναι όπως προανέφερα διεπιστημονικό πεδίο έρευνας κι εφαρμογών με τον όρο ''Ψυχοκυβερνητική'' (Psycho-cybernetics), ο οποίος τίτλος βιβλίου αυτοβοήθειας (life coaching), το οποίο που γράφτηκε από τον Αμερικανό Πλαστικό Χειρουργό, Maxwell Maltz, και δεν έχει καμία σχέση με τη Νευροκυβερνητική αλλά και με καμία άλλη Επιστήμη. Επίσης, όσον αφορά τα concepts της Νευροκυβερνητικής, πολλοί καλλιεργούν ένα πνεύμα άρνησης και αντιεπιστημονικής τεχνοφοβίας για το ότι εφόσον κάτι πραγματεύεται την ανθρώπινη ζωή και νόηση άρα σώνει και καλά θα χρησιμοποιηθεί για το ''κακό'' της ανθρωπότητας. Ένας τομέας όπως η Νευροκυβερνητική, λόγω του ότι καταπιάνεται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, θεωρείται αυτομάτως νούμερο 1 ''ύποπτος'' ως μελλοντικό όπλο εναντίον της ανθρώπινης φύσης, κολλώντας του δίπλα πιθανές ταμπέλες εφαρμογών με κινδυνολογικούς τίτλους όπως ''Έλεγχος του Νου'' (Mind Control), Τεχνολογία Υποταγής της Συνείδησης, Ψυχοτρονική Τεχνολογία και Νευρο-Όπλα Μαζικής Αδρανοποίησης και Καταστροφής, Κυριαρχία επί της Αθρωπότητας, Καταπάτηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ψυχοδικτακτορία κι ένα σωρό άλλες αρλούμπες. Αν σε όλη αυτή την παραφροσύνη προσθέσουμε και το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για την Τεχνολογία 5G, τότε πια μας κάνει όλους να αναρρωτηθούμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τη συλλογική νοημοσύνη της ανθρωπότητας. Θεωρώ πως όλο αυτό το αντιεπιστημονικό κλίμα δαιμονοποίησης του Δικτύου 5G, δεν έχει κανένα νόημα. Το Δίκτυο 5G κρίνεται απολύτως απαραίτητο για τις εφαρμογές της Νευροκυβερνητικής, καθώς μέσω αυτού θα επιλυθεί το τεχνικό ζήτημα ροής, μεταφοράς, αποθήκεσης κι επεξεργασίας massive πληροφορίας στη διεπιφάνεια του ανθρώπινου εγκεφάλου/υπολογιστικών δικτύων, ρομπότ, drones και mainframes υπολογιστών σε ολόκληρο τον πλανήτη.


Συγγραφέας του παρόντος άρθρου: Γιώργος-Φανούριος Πουλόπουλος



136 views0 comments
bottom of page